حق با من است ...

وقتی که زمان در چنان عظمتی ادغام می گردد که جمله نامها یکی می شود و

حسین را به تعریف می نشیند ، مکانها جمله آینه ی تطمیع روح پاک بشریتند

که هرکجا باشیم همه ، کربلاست و هرساعتی بنگریم ، جمله ظهر

عاشوراست.

می ستاییم حسین بزرگ همه اعصار را به ایستادگی اش برابر آنچه با

اعتقاداتش تباین داشت که سرمشق بزرگی ساخت برای نوع بشر .

او که آرام و استوار و متین اما سرسخت و مجدانه ایستاد تا بگوید حق با من

است که با عزیزانم آمده ام . حق با من است که اگر تشنه باشم و داغدار و

زخمی و تنها ، باز همانم که ایستاده ام تا کشته شوم یا بکشم .

حق با من است که ذره ای تردید در اعماق دل خویشتن احساس نکرده ام که

پایه گریزی شود اندوهناک و خفت بار . حق با من است که مانده ام تا از

اکنون ، گذشته و به مرز همیشه برسم . حق با من است که ابدیتی بسازم از

اعتقاد و باور خدایی ام .

آری حق با من است که حسینم و راه و رسم حسینی را همیشه ستودنی ساخته

ام که من برگزیده خداوندم .