دل در جوشش ناب عرفه , وضو می گیرد و در صحرای تفتیده عرفات , جاری می شود .
آنجا که ایوان هزار نقش خداشناسی است.
لب ها ترنم باطراوت دعا به خود گرفته و چشم ها امان خود را از بارش توبه , از دست داده اند .
دل بیقرار روح عرفات ابا عبداله شده است .
پنجره باران خورده چشمها از ضریح اجابت تصویر می دهد و این صحرای عرفات است که
با کلمات روحبخش دعای امام حسین (ع) و اشک عاشقان او بر دامن خود اجابت را نقش
می کند .
اشک و زمزمه ما را نیز بپذیر ای خدای عرفه.