اسبی که مَـرد بود ! ( ذوالجـــــناح )

از کنار خیمه ها که گذشت ، آمد بین کشته ها تن صاحبش را پیدا کرد ؛

                                      بو کرد ؛ رفت طرف فرات...

                                                 توی آب فرو رفت و دیگر کسی اسب خونی را ندید...!